قدس آنلاین- گروه استان ها: بندر عباس که از جمله شهر های مهاجر پذیر به واسطه وجود بازار کار در چهار فصل سال است که سال ها با کمبود آب دست و پنجه نرم کرده و طرح هایی از جمله جیره بندی آب برای مردم این شهر غریب و عجیب نیست.

برداشت بی رویه از ذخایر و منابع آبی شهر های بندرعباس و میناب را بار ها در فهرست جیره بندی قرار داده است و از اوایل سال ۹۴ جیره بندی آب در شهرستان بندرعباس به صورت محسوس تکرار شده است.

تامین آب در این استان کار ساده ای نیست از همین رو هر یک از شهروندان به گونه ای نیاز هیای خود را تامین می کنند به طور مثال برخی از ساکنان شهربندرعباس با سفرهای هفتگی به شهرستان های اطراف آب مصرفی خود را تهیه می کردند، برخی به ساخت حوض انبار های آب در کف منازل خود اقدام کردند و ... اما هیچ یک از این اقدامات عطش بندری ها را رفع نکرد.

گفتنی است از طرف دیگر تغییر طعم و بوی بد آب شرب موضوع لاینحلی است که گریبانگیر ساکنان هرمزگان شده و لذا این شهروندان جنوبی آب را با طعم جلبک و خزه می نوشند.

البته در این میان بیشترین سهم و سود را فروشندگان آب های به اصلاح معدنی می برند که حتی برخی از آن ها نشانی از استاندارد و بهداشت ندارند.

آب با طعم جلبک

آب شرب شهرهای بندرعباس، بندرخمیر و صنایع مسقر در این شهر ها  از سد استقلال میناب تهیه می شود و لذا برداشت بی رویه سهم مردم را از جلبک ها بیشتر می کند و مردم جنوب ایران باید آب با بوی نامطبوع میل کنند.

مسئولان در این رابطه می گویند: هر زمان که سطح آب ذخیره شده کم می شود لذا تراکم رشد جلبک ها نیز افزایش یافته و آب بوی نامطبوع به خود می گیرد اما این موضوع به معنای غیر بهداشتی بودن آب نیست حال این پرسش مطرح می شود با توجه به اینکه باران های سیل آسا در زمستان سال گذشته سد های این استان را لبریز کرد چگونه باز هم کمبود آب و با طعم جلبک مردم را رها نکرده است؟ البته برخی از کارشناسان علت این مشکلات و کیفیت بسیار پائین آب را شبکه بسیار فرسوده خطوط انتقال آب می دانند.

جلبک ها از سفره مردم حذف نمی شوند

طعم نامطبوع آب و بوی جلبک یکی از مشکلاتی است که همه ساله کام شهروندان بندرعباس را تلخ می کند.

مدیرعامل آبفای هرمزگان در این رابطه توضیح می دهد: تغییر بوی آب شرب شبکه شهر بندرعباس ، بدلیل افزایش میزان مصرف آب  و گرمای بالای ۴۰ درجه تابستان است که سبب شده بخش بیشتری از آبِ لایه میانی مخزن سد استقلال میناب مورد استفاده قرار گیرد و چون تراکم و شکوفایی جلبک ها در این لایه نسبت به سطح ابتدایی مخزن آب سد به مراتب بیشتر بوده، درنتیجه باعث افزایش طعم و بوی آب شده است.

امین قصمی  ادامه می دهد: حجم قابل توجهی از این جلبک ها در فرآیند تصفیه اولیه آب در تصفیه خانه میناب از آب جدا شده و بخش دیگر آن نیز در فرآیند تصفیه ثانویه آب در تصفیه خانه بندرعباس، حذف می شود اما این روند سبب حذف بوی ایجاد شده توسط جلبک ها نمی شود.

وی اضافه کرد: همچنین امسال با افزایش میزان مصرف آب از سوی مشترکین، ناگزیر بخش  بیشتری از حجم آب سد وارد مدار شده است  و با توجه به امکانات تصفیه خانه آب بندرعباس، امکان ازن زنی همه حجم ورودی (از سد) وجود ندارد که تلاش می کنیم با رفع مشکل فنی این سیستم ، طعم و بوی آب را تا حد امکان کاهش دهیم.  

وی البته اطمینان خاطر داد که علی رغم طعم و مزه موجود در آب اما آب شبکه لوله کشی از سلامت کامل برخوردار است.

کمبود سد برای مهار آب های سطحی

مدیرعامل آب منطقه ای هرمزگان در خصوص راهکار های لازم به منظور تامین آب و مهار آب های شیرین در این استان می گوید: از مجموع ۱۵ رودخانه‌ای که آب‌های حاصل از بارندگی را هدایت می‌کنند و نهایتاً به دریا منتهی می‌شوند در حدود ۴ رودخانه سد احداث شده است.

هوشنگ ملایی می افزاید: گفت: مطالعه بر روی ۱۰ رودخانه در سطح استان را که عمدتاً آب شیرین و دوتا از آن‌ها آب لب‌شور دارند، آغاز شده  تا با استفاده از ظرفیت مهار و کنترل آب‌های جاری این رودخانه‌ها  بخشی از منابع آبی را برای توسعه تولید و اشتغال استان تامین شود.

آب شیرین کن ها خوب یا بد؟

ملایی با اشاره به اینکه رویکرد برنامه ششم توسعه این است که استان‌های ساحلی حداقل ۳۰ درصد از آب شرب خود را از منابع آب‌شور دریا تأمین کنند، اظهار کرد:  استان هرمزگان حدود پنج درصد از منابع آب خود را از طریق شیرین سازی آب دریا تأمین می‌کنیم که عمدتاً در بخش شرب و صنعت استفاده می‌شود.

از سوی دیگر تامین آب مصرفی از  دریا با استفاده از ظرفیت آبشرین کن ها راه حل دیگری است که در حال حاضر آب بیش از ۱۲۲ هزار نفر از مردم هرمزگان در بنادر و جزایر از آب‌شیرین‌کن‌ها تأمین می‌شود لذا سال هاست تز بهره برداری از آب دریا و راه اندازی آبشیرین کن ها داده شده که طبق آخرین اخبار و بر اساس اعلام مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب هرمزگان فاز نخست آب‌شیرین‌کن صد هزار مترمکعبی شهر بندرعباس با ظرفیت ۲۰ هزار مترمکعب شهریور امسال وارد مدار می‌شود.

نوسازی خط انتقال

وی همچنین در خصوص نوسازی خطوط انتقال نیز اظهار داشت: عمر خط اول انتقال آب میناب به بندرعباس ۳۵ سال است که  طرح نوسازی از جلابی تا دوراهی میناب به طول ۳۰کیلومتر آغاز شده و تاکنون عملیات اجرایی ۵کیلومتر به اتمام رسیده است.

وی افزود: ۸۰میلیارد تومان برای نوسازی خط لوله پیش بینی اعتبار شده که این عملیات نوسازی توسط چهار پیمانکار انجام می شود.